I am Article Layout

Selecteer uw beleggersprofiel:

Deze inhoud is uitsluitend bestemd voor een Adviseur en Institutionele belegger / consultant en Particuliere Belegger.

September 2019
Marketingmateriaal

Biodiversiteit is van levensbelang

Tot 30 procent van alle zoogdieren vogels en amfibieën wordt deze eeuw met uitsterving bedreigd. Een verlies aan biodiversiteit maakt de aarde kwetsbaarder. Hoe stel je grenzen aan de hoeveelheid biodiversiteit die minimaal is vereist voor een gezonde toekomst van onze planeet?

Zo’n 250 miljoen jaar geleden stierf ongeveer 96 procent van de dieren- en plantensoorten in wat wordt beschouwd als de grootste van de vijf gebeurtenissen die op aarde een massale uitsterving tot gevolg hadden. Deze catastrofe, die bekend staat als de Grote Sterfte, werd veroorzaakt door een serie natuurrampen, met onder andere enorme vulkaanuitbarstingen in Siberië, waardoor miljarden tonnen koolstofdioxide in de atmosfeer terechtkwamen en de temperatuur wereldwijd met 10 graden Celsius steeg.


Het is zorgelijk dat wetenschappers menen dat we nu in de zesde uitstervingsgolf leven. En in tegenstelling tot de eerdere vijf, wordt deze vrijwel geheel door mensen veroorzaakt. Een belangrijk VN-rapport concludeerde dat het delven van grondstoffen en intensieve landbouw de oorzaak zijn van een catastrofaal en ongekend verlies aan biologische diversiteit. Het rapport waarschuwt dat een derde van alle amfibieënsoorten en rifvormende koralen, duizend rassen van voor voeding en landbouw gebruikte gedomesticeerde zoogdieren en ongeveer 10 procent van de insecten in gevaar zijn. Alles bij elkaar bestaat onmiddellijk uitstervingsgevaar voor een miljoen plant- en diersoorten op een totaal van naar schatting 8 miljoen soorten (volgens recent onderzoek van Ipbes, gelieerd aan de Verenigde Naties). Dit vormt een groot risico voor de ecosystemen die cruciaal zijn voor het menselijk leven op aarde.

Veerkracht

Het grootste effect hebben veranderingen in het gebruik van land. Daartoe behoren de omzetting van natuurlijke ecosystemen in landbouwgrond of stedelijke gebieden, veranderingen in frequentie, duur of omvang van bosbranden en verstoringen en het verplaatsen van flora en fauna naar leefwerelden op land of in meren en rivieren.

Rijke soortenmix ondersteunt de veerkracht van ecosystemen

Het verlies aan biodiversiteit gebeurt van lokaal tot regionaal niveau, maar kan diepgaande
gevolgen hebben voor de wijze waarop de hele aarde functioneert. En het heeft een wisselwerking met andere planetary boundaries, de grenzen van de veilige speelruimte die
de mens heeft met betrekking tot het aardse systeem. Zo kunnen ecosystemen te land en
te water kwetsbaarder worden voor klimaatverandering en verzurende oceanen bij een
verlies aan biodiversiteit. Er komt meer inzicht in het belang van functionele biodiversiteit om te voorkomen dat ecosystemen ingrijpend veranderen als ze worden verstoord: om de veerkracht van een ecosysteem te behouden, is een zekere overvloed vereist. Ecosystemen die voor kritische functies van slechts één of enkele soorten afhankelijk zijn, zijn kwetsbaar voor verstoringen zoals ziekten. Bovendien is het risico van ongewenste veranderingen veel groter.

Grens van biodiversiteit

Vanuit het perspectief van het systeem dat de aarde is, is het lastig om een grens voor biodiversiteit te stellen. Hoewel nu algemeen aanvaard is, dat een rijke mix van soorten de veerkracht van ecosystemen ondersteunt, is er kwantitatief nog maar weinig bekend over hoeveel en welke soort biodiversiteit verloren mag gaan voordat deze veerkracht verdwijnt. Dit geldt voor de aarde als geheel, of voor grote subsystemen zoals de regenwouden van Borneo of het stroomgebied van de Amazone. In het ideale geval is de rol die biodiversiteit speelt in de regulering van de veerkracht van systemen op onze planeet verwerkt in de planetary boundary. Omdat de wetenschap deze informatie nog niet op totaalniveau kan leveren, neemt het Stockholm Resilience Centre het uitstervingscijfer als alternatieve (maar zwakkere) indicator. Zodoende is de planetaire grens voor biodiversiteit van tien maal het natuurlijke uitstervingscijfer slechts een zeer voorlopige raming, er is onderzoek nodig om deze grens met meer zekerheid vast te stellen.