I am Article Layout

Selecteer uw beleggersprofiel:

Deze inhoud is uitsluitend bestemd voor een Particuliere Belegger.

Bent u een Institutionele belegger / consultant of Adviseur?

SMART CITIES: Digitale innovatie verandert radicaal de STEDELIJKE MOBILITEIT EN WERKRUIMTE

September 2018
Marketingmateriaal

De stad van de toekomst

“De digitale revolutie heeft een golf aan innovaties teweeggebracht in steden wereldwijd waardoor kansen ontstaan om de stedelijke mobiliteit te verbeteren en betere werkplekken te creëren voor de veranderende manier van werken” zegt Carlo Ratti van MIT.

Het zijn spannende tijden voor steden, volgens Carlo Ratti, directeur van het Senseable City Lab aan het MIT en mede-oprichter van het designbureau Carlo Ratti Associati. Hoewel ze slechts twee procent van het aardoppervlak innemen, bieden steden onderdak aan meer dan de helft van de wereldbevolking, verbruiken ze 75 procent van de beschikbare energie en genereren ze 80 procent van de CO2-uitstoot. Digitale technologieën, die veel traditionele aspecten van het stadsleven ontwrichten, zorgen voor een golf van innovaties die inspelen op de behoeften van moderne steden.


CitiesNumbers_EN.png
Bronnen: VN, mei 2018; WorldBank, 2018.

De laatste tien jaar hebben digitale technologieën onze steden overspoeld, ze radicaal veranderd en nieuwe tools geïntroduceerd om de stedelijke mobiliteit en werkomgeving te veranderen. De enorme toename van beschikbare realtime data en de samensmelting van de digitale en fysieke werelden via het Internet of Things biedt kansen om steden te ontwerpen die beter in lijn staan met de behoeften van hun bewoners.

“Dit innovatieproces wordt vaak omschreven als het creëren van slimme steden, maar ik hou niet van dat woord omdat het een menselijke dimensie mist”, zegt hij. “Daarom hebben we onze onderzoekseenheid aan het MIT het Senseable City Laboratory genoemd. Onze missie is om te onderzoeken hoe digitale technologieën de fysieke wereld betreden en te voorspellen wat de gevolgen zijn voor stadsbewoners.”

De samensmelting van digitaal en fysiek verandert ons leven, en wanneer levens veranderen, moeten ook steden veranderen.

Carlo Ratti, directeur van het Senseable City Lab

Stedelijke mobiliteit is één aspect van het stadsleven dat enorm veel baat kan hebben bij de overvloed aan realtime data. Motorvoertuigen worden computers op wielen. Een doorsnee auto beschikt over duizenden sensoren die hogefrequentiesignalen uitzenden en heel wat informatie geven over chauffeurs en wegen.

Met die informatie kunnen we achterhalen waarvoor auto’s gebruikt worden en of ze minder ritten kunnen maken om zo het aantal voertuigen op de weg te verminderen.

Uit verkeersdata van New York, die werden opgeladen in de interactieve visualisatie HubCap ontwikkeld door het Senseable City Lab en Audi, bleek dat de gele ‘medallion taxi’s’ van de stad 150 miljoen ritten maakten in 2011. De data omvatten gps-coördinaten van alle ophaal- en afzetpunten en de overeenkomstige tijdsduur van de ritten. De analyse door het onderzoeksteam toonde aan dat er op ritten zou worden bespaard als ze worden gedeeld.

“Door ritten te delen zou iedereen op hetzelfde moment op zijn bestemming zijn aangekomen, op enkele minuten na, en zouden 40 procent minder auto’s zijn ingezet. The New York Times beweerde dat geen enkele New Yorker iets wil delen met een andere New Yorker, laat staan een auto. Uit data die Uber verzamelde na de introductie van hun carsharing-dienst Uberpool in San Francisco, bleek echter dat 50 procent van de gebruikers er een beroep op deden – en de dienst is nu uitgebreid naar New York en andere plekken op de wereld.”

DidYouKnowCarSharing.png

Klanten betalen minder omdat de kosten per persoon lager liggen door te delen. Bovendien beperkt het in grote mate de verkeersdrukte, het energieverbruik en de vervuiling door verkeer. We zouden zelfs nog meer besparen met zelfrijdende wagens, die nog meer rekenkracht zullen hebben.

“Auto’s worden gemiddeld slechts vier procent van de tijd gebruikt en worden voor de resterende 96 procent geparkeerd. Zelfrijdende auto’s zouden je echter ‘s ochtends naar kantoor brengen en dan door andere gezinsleden, vrienden of buren worden gebruikt, terwijl jij aan het werk bent. Dat zou het gebruikspercentage van auto’s aanzienlijk verhogen: we schatten dat ritten en auto’s delen het aantal voertuigen op stadswegen in theorie met 80 procent zou verlagen.”

Wanneer volledig autonome auto's het overnemen, zijn er nog meer voordelen voor de mobiliteit. Zij zouden moeten weten waar elke andere auto in de buurt is. Dat zou de noodzaak om op kruispunten te stoppen kunnen verminderen, omdat digitale technologieën hen met minder vertraging zouden kunnen doorstromen. Dit zou ook de knelpunten verminderen, die vaak ongelukken veroorzaken.

Een tweede aspect van het stadsleven waar het internet een impact op heeft, zijn de stedelijke werkplekken, waarvan grotendeels kantoren.

Waarom gaan mensen naar kantoor om te werken, terwijl veel van wat ze in een digitaal tijdperk doen thuis of elders gedaan zou kunnen worden?

Carlo Ratti, directeur van het Senseable City Lab

Zijn antwoord is dat er nog steeds redenen zijn om naar kantoor te gaan, maar dat die niet meer hetzelfde zijn als die waarom we in de 20e eeuw naar kantoor gingen.

In de begindagen van het kantoorwerk was het de bedoeling om mechanische taken uit te voeren vanuit rijen bureaus of hokjes waar alle medewerkers hetzelfde deden. Er zijn nog steeds bedrijven waar dat soort werk nodig is, maar er zijn ook andere bedrijven waar dat werk nu wordt gedaan door computers of, in toenemende mate, door kunstmatige intelligentie of robots.

“In dergelijke gevallen is de enige reden om naar kantoor te gaan de interactie met andere mensen in een fysieke ruimte. We kunnen online via internet en Skype of videoconferencing met elkaar communiceren, maar dan gaat het meestal om een vooraf bepaalde groep mensen die zich op een bepaald doel richten.

Bij persoonlijke interactie is er meer bandbreedte: je kunt met meer mensen in contact komen en nieuwe ideeën uitwisselen, waardoor loopbanen of resultaten kunnen veranderen.”

Carlo Ratti noemt deze uitwisselingen 'serendipitaire interactie', maar om deze vorm van interactie te kunnen bewerkstelligen, zijn er verschillende werkplekken nodig om creativiteit en samenwerking te faciliteren. Eén werkplekaanbieder, namelijk WeWork, is al bezig kantoorgebouwen om te vormen tot wat het beschrijft als 'mooie, collaboratieve werkplekken'. Na de laatste fondsenwerving wordt de waarde ervan nu geschat op bijna 20 miljard US dollar.

SmartCity_Office_fullbleed_Couturier_201808.jpg

Cerdà, de 19e eeuwse stedenbouwkundige die het moderne Barcelona creëerde, droomde ervan om realtime informatie te hebben over hoe de stad werd gebruikt om er beter gebruik van te kunnen maken. Maar nu hebben we dat op de MIT-campus, het eerste stedelijke gebied in de VS dat volledig wordt gedekt door WiFi, en we kunnen zien hoe elke kamer op de campus in de loop der tijd wordt gebruikt. We kunnen ook nadenken over hoe de ruimte anders kan worden gebruikt als de aard van het werk verandert.

Carlo Ratti's designbureau werkt aan de herinrichting van gedeelde kantoorruimtes in Europa en de VS om de interactie te bevorderen. Eén daarvan is het hoofdkantoor van de Agnelli Foundation in Turijn, waar het de bedoeling was om beter op de gemeenschap in te spelen en de interactie tussen mensen te vergroten. De stichting startte meer dan 100 jaar geleden in een villa, die in het midden van de 20e eeuw werd uitgebreid met gesloten kantoren.

“Terugdenkend aan wat we hadden geleerd van de MIT-campus, besloten we om het gebouw meer open te maken naar de stad toe door er een uitstekende glazen structuur aan toe te voegen. Daarin brachten we een café onder dat uitnodigend werkt voor voorbijgangers in de buurt. We openden het gebouw ook tussen de verdiepingen en tussen de kamers op dezelfde verdiepingen, zodat mensen gemakkelijker met elkaar kunnen praten. En we hebben het meer opengesteld voor de natuur, met plekken om te werken en elkaar te ontmoeten in de tuin, die nu een boomgaard heeft.

Carlo Ratti

Door digitale technologieën naadloos te integreren in de fysieke ruimte kunnen we betere relaties tussen mensen tot stand brengen.

Carlo Ratti, directeur van het Senseable City Lab

Een van de centrale ideeën achter de Agnelli Foundation is dat we, door digitale technologieën naadloos te integreren in de fysieke ruimte, betere relaties tot stand kunnen brengen tussen mensen en met het gebouw waarin zij wonen. Bovendien stimuleren we daardoor uiteindelijk interactie en creativiteit. Dit noemen we Office 3.0. Het is een visie die de beperkingen van de pre-internetruimtes en het vervreemdende isolement van telewerken overwint.”

In het gebouw kan iedereen zijn werkplek aanpassen met behulp van het Building Management System (BMS). Dankzij een smartphone app kunnen bewoners inchecken, communiceren met collega's, vergaderzalen boeken en omgevingsfactoren regelen met een ongekende mate van personalisatie. Kortom: energiebesparende menselijke interactie en een aangenamere werkomgeving.

"Er zullen door het internet nog andere verstoringen optreden in gebouwen", zegt Carlo Ratti. "Winkelcentra in de VS worden al gesloten als gevolg van de concurrentie van de online detailhandel - naar verwachting zal de komende jaren 25 procent van de winkelcentra sluiten. De samensmelting van digitaal en fysiek verandert ons leven, en wanneer levens veranderen, moeten ook steden veranderen.”