Zsolt Kohalmi, Global Head of Real Estate en Deputy Chief Executive Officer bij Pictet Alternative Advisors, wees op de 'tijdwaarde van koolstofemissies' als voorbeeld van de complexiteit waarmee vastgoedbedrijven en beleggers worden geconfronteerd bij hun pogingen om over te stappen op duurzamere praktijken.
Voor een gemiddelde levensduur van een gebouw zou volgens Kohalmi de eerste jaren tot 45 procent van de totale uitstoot plaatsvinden – een bouwfase van een project waarbij grondstoffen worden gewonnen, geproduceerd, vervoerd, geïnstalleerd en afgevoerd.
Deze uitstoot – ook ingebedde koolstof genoemd – is veel groter dan de operationele koolstof, wat de jaarlijkse uitstoot is zodra een gebouw in gebruik is.
De deelnemers van het Klosters Forum, waaronder architecten, stedenbouwkundigen, start-ups rond groene gebouwen, materiaalwetenschappers en investeerders, deelden persoonlijke ervaringen en boden inzichten in de aanpak van het milieuprobleem binnen de vastgoedsector.
Enkele thema's vielen op. De rol van de natuur in de gebouwde omgeving was er één van.
De deelnemers waren het erover eens dat de gebouwde omgeving weer aansluiting moet vinden bij de natuur.
Dat zou vragen om een aantal nieuwe bouwtechnieken, waaronder het integreren van natuurlijke en regeneratieve elementen in bouwontwerpen, het experimenteren met innovatieve biogebaseerde materialen zoals hout en algen en het uitvoeren van strategische herbebossing, bebossing en andere koolstofafvangmethoden.
"Zoals de Italiaanse botanist Stefano Mancuso zegt, zijn we blind voor de natuur en planten. We moeten de natuur in onze cultuur integreren; cultuur is niet tegenstrijdig met de natuur," zegt Mikolaj Sekutowicz, deelnemer en partner bij de Duitse resortontwikkelaar Therme Group, waar hij verantwoordelijk is voor Strategic Development and Culture.
Het verwilderen van steden kan ook helpen om de milieu-impact van gebouwen te verminderen. Een van de meest opvallende projecten is Bosco Verticale (verticaal woud), een wooncomplex in Milaan.
De tweeling-gebouwen zijn 111 en 76 meter hoog en bestaan samen uit 20.000 bomen, struiken en meerjarige planten, die smog tegengaan, zuurstof produceren, het energieverbruik verminderen en koolstof opnemen. De bewoners van het gebouw zijn zeer tevreden over het comfort en de bloeiende groene zones1. Dit is een uitstekend voorbeeld van biofiele architectuur die mens en natuur met elkaar verbindt.
Maar de bouw van nieuwe gebouwen, zelfs met behulp van duurzame technieken, is geen wondermiddel, aldus de deelnemers. In veel delen van de ontwikkelde wereld, waar de afgelopen decennia gebouwen werden gebouwd, kan 'retrofitting' een betere manier zijn om de koolstofuitstoot te verminderen.
De gebouwde omgeving moet opnieuw aansluiting vinden bij de natuur.
Zsolt Kohalmi
Deputy CEO & Global Head of Real Estate
In Europa bijvoorbeeld werd ongeveer 90 procent van de gebouwen vóór 1990 en 40 procent vóór 1960 gebouwd. Studies hebben aangetoond dat renovatie kan leiden tot 70 procent minder emissies dan nieuwbouw, gezien de eerder genoemde ingebedde koolstofemissies2.
Dat wil echter niet zeggen dat andere delen van de wereld geen nieuwe gebouwen nodig hebben. De economieën in Azië, Afrika en Latijns-Amerika zullen meer woon- en commerciële ruimte nodig hebben om een groeiende bevolking te huisvesten.
"Een kant-en-klare oplossing werkt niet bij het promoten van duurzame gebouwen," zegt Stephen Freedman, Head of Research and Sustainability voor Thematic Equities bij Pictet Asset Management.
In plaats daarvan is volgens hem een op maat gemaakte aanpak essentieel is om klimaatbestendige buurten te ontwikkelen in nauwe samenwerking met lokale gemeenschappen. Er moet rekening worden gehouden met locatiespecifieke kenmerken, zoals bouwtechnologieën die geschikt zijn voor verschillende regio's en de lokale beschikbaarheid van grondstoffen weerspiegelen.